Bork
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;
Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat. Praeteritis, inquit, gaudeo. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.
- Verum enim diceret, idque Socratem, qui voluptatem nullo loco numerat, audio dicentem, cibi condimentum esse famem, potionis sitim.
- At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere.
- Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam.
- Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.
Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam;
- Sullae consulatum?
- Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
- Paria sunt igitur.
- Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
- Restatis igitur vos;
- Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit.
- Idemne, quod iucunde?
- Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.
- Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.
- Ecce aliud simile dissimile.
- Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?
- Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane.
Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint. Duo Reges: constructio interrete. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit? Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia.
Zeno autem, quod suam, quod propriam speciem habeat, cur appetendum sit, id solum bonum appellat, beatam autem vitam eam solam, quae cum virtute degatur. Si ad corpus pertinentibus, rationes tuas te video compensare cum istis doloribus, non memoriam corpore perceptarum voluptatum;